Prof. dr hab. inż. Tadeusz Kulik

Struktura

  • Zespół Nanomateriałów

Obszarem zainteresowania Zespołu będą szeroko rozumiane nanomateriały – od nanoproszków po materiały masywne o strukturze nanokrystalicznej. Materiały ultradrobnoziarniste i nanokrystaliczne stanowią nową klasę materiałów konstrukcyjnych i funkcjonalnych charakteryzujących się strukturą polikrystaliczną o wielkości ziaren rzędu setek lub dziesiątek nanometrów. Zainteresowania Zespołu dotyczą zarówno metod i technik wytwarzania takich materiałów (np. metody dużego odkształcenia plastycznego, mechaniczna synteza, nanokrystalizacja szkieł metalicznych), jak i konsolidacji proszków nanokrystalicznych a także zagadnień związanych z poznaniem mechanizmów kształtowania się struktury nanokrystalicznej w procesach wytwarzania, stabilności i jednorodności tej mikrostruktury oraz jej opisu, przemian fazowych i różnych właściwości np. mechanicznych, magnetycznych, elektrycznych, odporności na korozję itp.

  • Zespół Inżynierii Powierzchni

Obszar zainteresowań Zespołu to metody modyfikacji powierzchni materiałów, w tym wytwarzania wieloskładnikowych i kompozytowych warstw powierzchniowych o zróżnicowanej strukturze, oraz rozwój nowoczesnych technologii (PDT, PVD, CVD, elektrochemiczne). W obszarze zainteresowania są badania z zakresu mechanizmów tworzenia się warstw, charakterystyki wytwarzanych warstw pod względem mikrostruktury, topografii powierzchni, składu chemicznego i fazowego, naprężeń własnych w wytwarzanych warstwach oraz właściwości mechanicznych, chemicznych i biologicznych obrabianych materiałów metalowych w aspekcie zastosowań w przemyśle oraz opracowania nowych rozwiązań konstrukcyjnych urządzeń do realizacji w/w procesów.

  • Zespół Przemian Fazowych i Degradacji Materiałów Metalowych

Materiały metalowe kształtowane są w procesach obróbki cieplnej, cieplno-plastycznej, a czasem cieplno-magnetycznej. Zasadniczą rolę dla zależności pomiędzy mikrostrukturą a właściwościami mechanicznymi odgrywają przemiany fazowe, zachodzące podczas chłodzenia lub nagrzewania stopów metali. Kinetyka przemian fazowych zależy w istotnym stopniu od temperatury, czasu oraz szybkości chłodzenia / nagrzewania, a także od stopnia zdefektowania struktury wyjściowej. Finalna mikrostruktura stopów kształtowana jest często przy współudziale przemian fazowych i procesów wydzieleniowych, co ma wpływ na końcowe właściwości mechaniczne, a także decyduje o stopniu degradacji materiału w warunkach jego eksploatacji.

W obszarze degradacji materiałów metalowych główny nacisk zostanie położony na badania i analizę zjawisk fizykochemicznych, charakteryzujących lokalne niszczenie materiałów metalowych konstrukcyjnych i funkcjonalnych na poziomie właściwości materiału, ale także stanu jego struktury, pod wpływem łącznego oddziaływania:

  • agresywnego środowiska ciekłego lub gazowego stwarzającego warunki do niszczenia materiałów w wyniku reakcji chemicznych lub elektrochemicznych (obciążeń chemicznych),
  • naprężeń mechanicznych powstałych w materiale podczas wytwarzania i eksploatacji (własnych lub przyłożonych) o różnym charakterze: rozciągające, zginające, skrętne, złożone i różnym rozkładzie widmowym – stałe, monotoniczne, zmienne lub cyklicznie zmienne, np. zmęczeniowe, złożone. 

Czynnikami dodatkowymi w procesach niszczenia mogą być: czas, temperatura, tarcie, erozja, kawitacja, promieniowanie neutronowe oraz obecność bakterii. W obszarze zainteresowania Zespołu jest też identyfikacja efektów niszczenia (pękanie, degradacja struktury) na etapie ich inicjacji i rozwoju oraz charakterystyka ich wpływu na właściwości materiałów w danych warunkach pracy, np. w warunkach korozji zmęczeniowej, kawitacyjnej, oraz erozyjnej.

Planowane działania

  1. Spotkania robocze Sekcji i zespołów dwa razy w roku (jesienią i wiosną).
  2. Spotkania Sekcji jeden raz w roku.

Wszystkie spotkania będą odbywały się rotacyjnie w różnych ośrodkach naukowych, a ich organizatorem i gospodarzem będzie członek określonego zespołu afiliowany w danym ośrodku. Każde spotkanie zespołu będzie miało trzy części merytoryczne:

  • Referaty: referat gospodarza na temat danego ośrodka naukowego, referat naukowy zaproszonego członka zespołu na zadany temat.
  • Dyskusja merytoryczna o bieżących sprawach zespołu, Sekcji i Komitetu,
  • Zwiedzanie laboratoriów ośrodka zapraszającego lub wizyta w pobliskiej firmie współpracującej z danym ośrodkiem.